پانیذ اسمعیل لو / سی و یک نما – به جرات می توانم بگویم که تئاتر را در نوجوانی با سیما تیرانداز شناختم و با بازی و کارگردانی او در نمایش "محاله فکر کنی اینطوری هم ممکنه بشه" که به من یاد داد فاصله ی بین بازیگری روی صحنه تا در مقابل دوربینی که می شود با یک "کات" ، اشتباه ها را جبران کرد و.... نمایش یعنی "نفس به نفس باتو".
باز هم مثل همیشه با شنیدن نام او در یک اجرا، در روز آغاز نمایش فرصت را از دست ندادم و چه خوب اینکه ژاله صامتی و الهام پاوه نژاد هم این گروه را تکمیل می کردند تا اشتیاق بیشتری داشته باشم اما نگران حضور رضا یزدانی بودم که صد البته دیدم بازیگر خوبی هم هست و خوب از نقشش بر آمد. چقدر به جا از او و هنرش به خصوص به عنوان خواننده استفاده شده بود. تماشاگران با عشق او را در آواز خوانندش همراهی می کردند. و چقدر شیرین است کیف کردن با مردم کشورم و در این روزگار سختی که در آن به سر می بریم.
شهرام گیل آبادی کارش را بلد بود.این را بارها ثابت کرده. استفاده ی یونیک از فضا. نشستن به صورت گرد نفس به نفس بازیگران روی زمین که می دانیم بهترین حالت نشستن برای تقسیم کردن انرژی مثبت با یکدیگر است. تنها ردیفی صندلی برای کسانی که توانایی نشستن را نداشتند گذاشته شده بود تا نمایش را از دست ندهند.
«عاشقانه‌های خیابان» به کارگردانی شهرام گیل‌آبادی، به‌صورت تعامل با تماشاچی اجرا میشود وچهار بازیگر آن رضا یزدانی، سیما تیرانداز، الهام پاوه‌نژاد و ژاله صامتی به همراه حاضرین نمایش را کامل می کنند و چقدر هنرمندانه و طبیعی تماشاچیان را جزئی از نمایش می کنند. با جسارتی فوق العاده بدون گذشتن از یک نکته ی گفته شده از تماشاچیان. یک دورهمی دوست داشتنی و دیدنی در تماشاخانه ی ایرانشهر.
سه زن ، سه فروشنده دوره گر که بارها از کنارشان بی تفاوت گذشته ایم و یا احیانا با سماجت به ما جنسی فروخته اند که اتفاقا ضرر هم نکرده ایم، قهرمانان عاشقانه های خیابان هستند که هم در خیابانند و هم عاشق.
هر سه عاشق یک جوان عاشق پیشه (نما) یی که تعهد جز دنیای ارزشی او نیست که در حوالی ایستگاه حقانی می نوازد و می خواند و هر سه فکر می کنند که تنها زن زندگی او هستند. سه زن با سه شخصیت متفاوت که در یک نقطه ی زندگی به تشابهی از سرنوشت رسیده اند که می شود نامش را معضل اجتماعی گریبانگیر این قشر گذاشت.
قصه ی زن هایی به قول خودشان از آخرین نقطه ی پایین نقشه و مردهایی از بالاترین نقطه از بالای نقشه.
پیشنهاد می کنم این نمایش را ببینید و در جمع بازیگران، شما هم در سرنوشت آنها به اندازه ی یک شب شریک باشید. من هم دوباره آن را خواهم دید چرا که به دلیل "اینتراکشن" ها و تعاملاتی که به صورت طبیعی اجرا می شود با این متن فوق العاده درست وبه اندازه که نمی خواهد با احساسات ما بازی کند، حتما هر اجرای او متفاوت و لذت بخش است و این اجرا من را یاد کلاس های درسم می اندازد که حتی اگر مبحث یکسانی را تدریس میکنم، از آنجا که دانش آموزانم متغیر و جز مهمی از جلسه هستند، هر باربرایم تجربه ی متفاوتی است چرا که بازیگران آن متفاوت هستند.
نمایش «عاشقانه‌های خیابان» به کارگردانی شهرام گیل‌آبادی، هر روز به‌غیر از شنبه‌ها ساعت ۲۱:۱۵ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر اجرا میشود.
این نمایش به قلم آشنای محمد چرمشیر و بهمن عباس‌پور و کارگردانی شهرام گیل آبادی است وهمانطور که گفته شد رضا یزدانی، سیما تیرانداز، الهام پاوه‌نژاد ، ژاله صامتی در آن به ایفای نقش میپردازند.
ورضا یزدانی در «عاشقانه‌های خیابان» علاوه بر بازیگری، دو قطعه را به‌صورت زنده و به‌همراه گروه موسیقی خود اجرا میکند که ترانه‌های این دو قطعه را مهدی ایوبی و عبدالله روا سروده‌اند. علیرضا مهدی زاده (نوازنده ساکسیفون)، میلاد عدل (نوازنده گیتار الکتریک)، آرش زمانیان (نوازنده گیتار باس) و محمد خرمی نژاد (نوازنده درامز)، گروه نوازندگانی هستند که یزدانی را در این اجرا همراهی می‌کنند.
همچنین هانیه آبله‌کوبها، شیما افتخاری، پردیس پیراهش، تارا رفیعی پور، مریم عبداللهی و مهسا فتوت گروه بازیگران مواجهه نمایش هستند و شکلی دیگر از روایت را به نمایش می بخشند.
و" ابراهیم حقیقی" گرافیست برجسته، مدیر هنری و طراح گرافیک این نمایش و مرتضی پورصمدی نیز مدیر تصویربرداری است.
